Bazı şeyler değişmiyor

Bazı şeyler değişmiyor. Ciddiyim genel anlamda. Birine karşı bir şey hissetmekten vazgeçip başkasıyla olmak veya ani kararlarla anı yaşamak, ani kişilerle . Hatalar yapmak, hatalar yapılmasına neden olmak. Yeni dudaklar tanımak, yeni tenlere dokunmak. Değişmeyen şeye gelince, birinden etkilenmek denilen şey kolay veya birini öpmek ,sarılmak. Bazen seni seviyorum bile anlamsız , fazla kimilerine, kolay.. Bu andan itibaren devreye değişmeyenler giriyor. Zamanında çok sevip yine zamanında nefret etmek, zamanla yine sevmeye dönüşebiliyor. Özlem dediğimiz şey kaybettiklerini geri getirebiliyor, o asla gelmez dediklerini. Bir zamanlar hiçbir şeye değişemediklerini, sinirini de sevincini de birlikte yaşadıklarını...Sırada ne var bilmiyorum ama görüyorum ki her şekilde her halimi kabul eden bir gelecek var önümde. Bu gelecek, geçmişi önemsemeyecek kadar güçlü bir duvar gibi duruyor karşımda. Vurduğum yumruklarla, savurduğum yargılarla devrilmeyecek.

Boşluk

Hislerinizin yorulmuş hissettirdiği oldu mu? Olur ya, fazla kullanmaktan. Sanki senelik seviyor gibi... yüzyıllık sevmiyor gibi. O his karmaşası insanı öyle bunaltır ki bazen düşünüldüğünde kendimizi bile anlamakta güçlük çekeriz. İnsanlardan kaynaklı bence bu. Hayatımıza soktuğumuz insan sayısı arttıkça çeşitleniriz bizde.Her birinden aldıklarımızla , ben dediğimiz şeyi oluştururuz. Kimi zaman sorgularız kendimizi, kim olduğumuzu. Buna boşluk denir. İçimizde kelebekleri hissetmediğimiz o anlarda hissederiz bu mereti. Noktayı dersime giren hocalardan birinin sözü ile koymak istiyorum. ''Varolan boşlukları kıymetli yapan etrafındaki doluluklar, dolulukları kıymetli yapan etrafındaki boşluklardır. Onları güzel yapan şey aralarındaki dengedir''.