3 sene oldu sanırım görüşmeyeli. Hiç değişmemişsin, hala yoruyorsun beni. Bunun yanı sıra o kadar heyecan dolusun ki her köşen şaşırtıyor insanı....
Havalimanına indiğim ilk andan itibaren Alman bir kızla tanıştım, Kim. Frankfurttan aynı uçağa binmişiz. İlk gelişi olduğunu ve benim de onun ilk arkadaşı olduğumu söyledi. Hemen kaynaştık. İlk günüm biraz alışma süreci ile geçti. Got a new phone and a sim card tho :) Diğer günler genelde sabahtan akşama 35.000 adım atarak ve New York'u tam anlamı ile keşfetmek ile geçti. Kim ile takıldığımız zamanlarda oldu ama çoğunlukla yalnızdım. Tabi bisiklet işinde olan Türkler ile de tanıştım bu süreçte. Biri ile muhteşem bir rooftop'a gittik ve bu sırada kuzeni ile tanıştım. Böyle bir kafa yok! Umarım tekrar vakit geçirme fırsatımız olur her ikisi ile de. Pazar gününden itibaren günlerim CT da geçti. Yarın ise uzun zamandır beklediğim hayatımın ilk günü. Heyecan var mı? Sanırım biraz...... Buraya mümkün olduğunca bir şeyler karalamak istiyorum. Şu an aklımda kalan tüm detaylar zamanla zihnimden silinecek. Seneler sonra ansızın buraya baktığımda beni gülümsetecekler biliyorum.
Life is worth taking risks.
Never give up.
Never give up.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder