Girişkenlik mi ? Cesaret mi? yoksa ikisi de mi?. Bana çok girişken olduğumu her ortama uyum sağladığımı söylüyorlar yalanda değil. Çoğu zaman çekinmeyi bir kenara bırakıp cesaretli olmak gerek. Hayatımızda keşkelerin yeri olacak elbette ki ama ben denediğim için keşke demeyi, denemediğim için keşke demeye yeğlerim. Her keşke bir deneyimdir bunu yaşadığım bir çok anı var bununla ilgili şimdi bir tanesinden kısaca bahsedeceğim. Gittiğim bir tatil beldesinde langırt oynayan bir topluluğun arasına girip ''bende oynayabilir miyim?'' demiştim ve sonra o çocuklardan biri benim çok iyi bir arkadaşım haline gelmişti.Eğer o gün o cesareti göstermeseydim bu insanı hayatıma sokmuş olmayacaktım oysaki her insanın hayatımıza kattığı bir değer vardır öyle değil mi... Bence de öyle.. Şu önyargı var ya, aslında çoğu insanın problemidir bu. Bir mekanda full time çalışan bir elemanın aslında üniversite öğrencisi olduğu, hızlı okuma kursuna gittiği hatta ingilizce seviyesinin gayet iyi olduğunu veya çalıştığım mağazadaki güvenlik abimizin çok güzel şiirler, hikayeler yazdığını ve her yabancı müşteri geldiğinde bana bazı ingilizce kelimelerin anlamlarını sorduğunu gördükçe insanların görüntüden ibaret olmadıklarını görüyorum. Görüntü dediğim aslında ilk bakışta akıl edemeyeceğimiz fakat zamanla öğrendiğimiz gerçekler... Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi, düşüncelerin soluk ışığı bulandırıyor yürekten gelenin doğal rengini.. demiş Shakespeare.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder