Dinle

Hava.... Rüzgar esiyor... Deniz öyle sakin ki. Öyle alıp götürüyor insanı. Dinlerim hep ben akan suyun sesini öyle alıp götürür beni. Herşeyden uzak denize yakın. Her kuma vuran durulmuş dalga sesi bizide durultur bir müddet. Düşündürür sakinlik. Saçımın , yüzüme çarpan esintiyle birlikte dans ediyor. Geçen gün oturdugum bankta, gözlerimi kapatıp odaklandığımı anımsıyorum. Yerde yuvarlanan yaprakların çıkardığı seslerle, agaç yapraklarının savruk hareketlerinin birleştiği bu günde dinlemekten oldukça haz aldım. Doğrudur. Dinleyemeyi bilmeyen insanlarla aynı havayı soluyoruz çoğu fakında degil sesinin.